Fylgdu eigin sannfęringu!

Einu sinni voru fešgar sem ętlušu aš selja asnann sinn į markaši ķ nęsta žorpi. Fešgarnir lögšu af staš en fólkiš, sem žeir męttu į leišinni, hneykslašist į žvķ aš žeir skyldu ganga žótt žeir vęru meš žetta ljómandi góša buršadżr. Žeir settust žvķ upp į asnann og héldu ferš sinni įfram.

Fešgarnir męttu fleira fólki og žaš lét ķ ljós hneykslan sķna į žvķ aš žeir vęru aš sliga vesalings asnann meš žvķ aš tvķmenna į dżrinu. Faširinn fór žvķ af baki.

Žį męttu fešgarnir fólki sem hneykslašist į žvķ aš sonurinn, ungur og sprękur, skyldi rķša asnanum og lįta aumingja föšur sinn ganga. Sonurinn flżtti sér žvķ af baki og faširinn settist žvķ upp į asnann.

Enn męttu žeir fólki og žaš įtti ekki orš yfir žį hneisu aš faširinn skyldi hafa žaš nįšugt į asnanum en lįta vesalings barniš hlaupa viš fót. Žį datt fešgunum ekkert annaš rįš ķ hug en aš bera asnann įleišis į markašinn.

Og aušvitaš hneykslašist samferšafólk žeirra einnig į žvķ!


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband